న్యూఢిల్లీ: నరేంద్ర మోడీ నేతృత్వంలోని కేంద్ర ప్రభుత్వం నీడన, ఉత్తర ప్రదేశ్ రాష్ట్రం హిందూ జాతీయవాద భావజాలానికి కేంద్రబిందువులలో ఒకటిగా మారింది, ఇది భారతీయ ముస్లింల సాంస్కృతిక, రాజకీయ అస్తిత్వాలను తుడిచిపెట్టడానికి కుట్ర పన్నుతోంది. ముఖ్యమంత్రి యోగి ఆతిధ్యనాథ్ పాలనలో, ఉర్దూ భాషకు వ్యతిరేకంగా తరచుగా ద్వేషపూరిత ప్రసంగాలు వ్యవస్థాగత మతతత్వంలో స్పష్టమైన భాగంగా ఉన్నాయి.
ఫిబ్రవరి 18న, ఎస్పీ నేత మాతా ప్రసాద్ బడ్జెట్‌ను ఉర్దూలోకి అనువదించాలని డిమాండ్ చేసినప్పుడు, యోగి స్పందన స్పష్టమైన ఇస్లామోఫోబియా. సిఎం యోగి మాట్లాడుతూ, పార్టీ-రాజకీయ నాయకులు తమ పిల్లలను ఇంగ్లీష్ మీడియం పాఠశాలల్లో చదివిస్తారని, అసెంబ్లీలో ఉర్దూను ప్రోత్సహించడం వల్ల పిల్లలు “మౌల్వీ” “కఠ్ముల్లా”గా మారడానికి ప్రోత్సహిస్తారని అన్నారు.
యోగి వ్యాఖ్యలు ఉర్దూ భాషను అవమానించడమే కాకుండా, మతపరమైన విషయాలలో తన సమాజాన్ని నడిపించడానికి అనుమతించే వృత్తిని కూడా అవమానించాయి. అయితే, నేషనల్ కాన్ఫరెన్స్ ఎంపీ అగా సయ్యద్ రుహుల్లా వంటి అనేక మంది నాయకులు “హిందీ, హిందూ, హిందూస్తాన్” అనే RSS భావజాలాన్ని విమర్శించారు. అయినప్పటికీ, చాలా మంది భారతీయ ముస్లింలు ఊహించినంతగా ఆగ్రహాన్ని వ్యక్తం చేయలేదు.
ఉర్దూను దుర్వినియోగం చేయడం “భాషకు వ్యతిరేకంగా చేసిన నేరం” అందువల్ల దాని స్వయంప్రతిపత్తిని సమర్థించడం అందరికీ సంబంధించిన బాధ్యత అవుతుంది. “ముప్పులో ఉన్న భాషా ప్రజాస్వామ్యం” మాత్రమే కాకుండా, మన సాంస్కృతిక కేంద్రానికి వ్యతిరేకంగా ఇటువంటి హానికరమైన ద్వేషపూరిత ప్రసంగాలు ఒక సమాజం గుర్తింపు, ఆత్మగౌరవానికి హాని కలిగించే లక్ష్యంతో ఉన్నాయి.
మొఘల్ కాలంలో నాగరికత సామ్రాజ్య సంస్కృతి వికసించిన అవధ్ ప్రాంతంలో, ఉర్దూ భాష వ్యక్తీకరణ పరిధి నుండి నేడు మనుగడ కోసం పోరాడాల్సి వస్తోంది. భారత స్వాతంత్య్ర పోరాట సమయంలో, చాలా మంది నాయకులు ఉర్దూ, హిందీ మిశ్రమమైన హిందూస్థానీ భాషను సమర్థించారు. 1951లో ఉత్తరప్రదేశ్‌లో హిందీ ప్రాథమిక అధికారిక భాషగా మారింది. తరువాత, 1989లో ఉర్దూను రాష్ట్ర రెండవ అధికారిక భాషగా వర్గీకరించారు, కానీ ప్రభుత్వ అధికారులు పాలనలో క ఉర్దూ వాడకాన్ని బాగా తగ్గించాయి.
భాషలపై విభేదాలు, ఇస్లామోఫోబియా ఇప్పటికీ చర్చనీయాంశాలుగానే ఉన్నాయి. ఉర్దూ ముస్లిం భాష కాకపోతే, అది కాషాయ ప్రచారానికి, ఐటీ సెల్స్‌కు నిరంతరం లక్ష్యంగా ఎందుకు ఉంటుంది? ఉర్దూ ముస్లింల భాష కాకపోతే, మతతత్వ ప్రభుత్వాలు, నేరస్థులు విషపూరిత ద్వేషపూరిత ప్రసంగాలతో దానిని ఎందుకు అవమానిస్తారు? మరి అలహాబాద్ ప్రయాగ్‌రాజ్‌గా ఎందుకు మారింది? ఫైజాబాద్ అయోధ్యగా ఎందుకు మారింది? ముస్తఫాబాద్ పేరును రాంపూర్ గా ఎందుకు మార్చారు?
అలాగే, హిందూ మతపరమైన ఉత్సవాల సమయంలో ప్రభుత్వం సాధారణ ఉర్దూ పదాలను ఎందుకు నిషేధిస్తుంది? ఉర్దూపై ఈ నిర్దిష్ట ద్వేషం కొత్తది కాదు, “డబుల్ ఇంజిన్ ప్రభుత్వం” ఆధ్వర్యంలో ముస్లింల భాషా గౌరవాన్ని తుడిచిపెట్టే ప్రయత్నాలు 2017 నుండి పెరిగాయి. తమ దురభిమాన ఎజెండాను నెరవేర్చుకోవడానికి, మితవాద సంస్థలు అన్ని రకాల మాకియవెల్లియన్ పద్ధతులను ఉపయోగించాయి, వాటిలో మదర్సా విద్యను నేరంగా పరిగణించడం, ప్రచార చిత్రాల ద్వారా ఇస్లామిక్ సంస్కృతిని కళంకం చేయడం, శాసనసభ, న్యాయవ్యవస్థ, విధాన రూపకల్పన, విద్య, కార్పొరేట్ సంస్కృతిలో ఉర్దూ ప్రభావాన్ని తగ్గించడానికి ప్రణాళికాబద్ధమైన కుట్ర ఉన్నాయి.
అంతేకాకుండా, మదర్సా బోర్డు స్వయంప్రతిపత్తిపై జరిగిన దాడి యోగి పాలన ఉర్దూ వ్యతిరేక భావాలకు స్పష్టమైన నిదర్శనం, ఎందుకంటే ఈ సంస్థలను ఇస్లామిక్ బోధనలు, ఉర్దూ వారసత్వ కేంద్రాలుగా చూస్తారు. 2018లో, యుపి ప్రభుత్వం మదర్సాల్లో దాదాపు 4,000 మంది ఉపాధ్యాయుల నియామకాలను రద్దు చేసింది, ఆపై 2019లో, యోగి ప్రభుత్వం “దేశభక్తి”ని పెంపొందించడానికి మదర్సాల్లో ‘ముస్లిమేతర’ పిల్లలను చేర్చాలని కోరింది. ఇక 2024లో, అలహాబాద్ హైకోర్టు మదర్సా విద్యా చట్టం (2004) రాజ్యాంగ విరుద్ధమని ప్రకటించింది. సీఎం యోగి మదర్సా పిల్లలను “సాధారణ పాఠశాలలకు” బదిలీ చేయాలని ప్రతిపాదించారు – అయితే, కొంత వ్యతిరేకత తర్వాత సుప్రీంకోర్టు ఆ నిర్ణయాన్ని కొట్టివేసింది.
బీహార్, రాజస్థాన్, మహారాష్ట్ర వంటి ఇతర రాష్ట్రాలు కూడా ఉర్దూ బోర్డులు-ముస్లింల పట్ల ఇలాంటి విషపూరిత ధోరణులను చూశాయి. స్వాతంత్య్రానికి ముందు ఉర్దూ మెరుగైన స్థితిలో ఉండటం సంక్లిష్టమైన విషాదంగా కనిపిస్తుంది. స్వేచ్ఛ తర్వాత దాని స్వయంప్రతిపత్తికి వ్యతిరేకంగా శత్రుత్వం పెరిగింది. మెజారిటీవాదం, నెమ్మదిగా విషంలాగా, మన మాతృభాషను కప్పివేసింది. మన భాషా గుర్తింపులో గణనీయమైన భాగాన్ని తుడిచిపెట్టింది.
