పహల్గామ్‌లో 27 మంది అమాయక పర్యాటకుల ప్రాణాలను బలిగొన్న క్రూరమైన ఉగ్రవాద దాడి క్షమించరాని ఉగ్రవాద చర్య అనడంలో ఎలాంటి సందేహం లేదు. ఒక అమాయకుడిని చంపడం మొత్తం మానవాళిని చంపడంతో సమానమని ఖురాన్ నిస్సందేహంగా పేర్కొంది (సూరా అల్-మాయిదా, 5:32). ఈ హేయమైన చర్య ఇస్లాం ప్రధాన సూత్రాలను ఉల్లంఘిస్తుంది. ముస్లిం సమాజం దీనిని తీవ్రంగా ఖండించడంలో ఐక్యమత్యం ప్రదర్శించింది. అటువంటి హింసను ఎవరూ సమర్థించరు. బాధ్యులపై కఠినంగా వ్యవహరించాలి.

అయితే, పహల్గామ్ విషాదం భారతదేశంలో హింసను చూసే విధానంలో కలతపెట్టే కపటత్వాన్ని బహిర్గతం చేస్తుంది.. 2014 నుండి, 200 మందికి పైగా ముస్లింలు మూకుమ్మడి దాడులలో చంపేశారు, గో రక్షణ ముసుగులో తరచుగా జరిగే ఈ చర్యలు, మొహమ్మద్ అఖ్లాక్, అలీముద్దీన్ అన్సారీ వంటి అమాయక వ్యక్తులను లక్ష్యంగా చేసుకున్నాయి. అయినప్పటికీ, హిందూ సమాజ సభ్యుల నుండి, ముఖ్యంగా ప్రభావవంతమైన స్థానాల్లో ఉన్నవారి నుండి బహిరంగ ఖండన స్పష్టంగా లేదు. ఈ ధోరణి ఒక ముఖ్యమైన ప్రశ్నను లేవనెత్తుతుంది: అమాయక ముస్లింల హత్యలపై తరచుగా ఎందుకని మైనం పాటిస్తున్నారు. అయితే అమాయక హిందువుల హత్యలను వెంటనే ఉగ్రవాదంగా ముద్ర వేస్తున్నారు?

ఈ ద్వంద్వ ప్రమాణం సామాజిక ప్రతిస్పందనలకే పరిమితం కాకుండా రాజకీయ చర్యలలో కూడా ప్రతిబింబిస్తుంది. ఉన్నత స్థాయి వ్యక్తులు, కొన్నిసార్లు, వారి చర్యల ద్వారా అటువంటి హింసను ప్రోత్సహించారు. ఉదాహరణకు, 2018లో, అప్పటి కేంద్ర మంత్రి జయంత్ సిన్హా అలీముద్దీన్ అన్సారీని కొట్టి చంపిన కేసులో దోషులుగా తేలిన ఎనిమిది మంది వ్యక్తులకు బెయిల్‌పై విడుదలైన తర్వాత పూలమాలలు వేశారు. అదేవిధంగా, బిల్కిస్ బానోపై అత్యాచారం చేసిన నిందితులను విడుదల చేసిన తర్వాత RSS, VHP లతో అనుబంధంగా ఉన్న సభ్యులు వారిని ఘనంగా స్వాగతించారు, శిక్ష నుండి మినహాయింపు గురించి చిరాకు పుట్టించే సందేశాన్ని పంపారు.

బిజెపి ముఖ్యమంత్రులు, ఎమ్మెల్యేలు సహా రాజకీయ నాయకులు ముస్లిం విక్రేతలు, వ్యాపారులను బహిష్కరించాలని బహిరంగంగా పిలుపునిచ్చారు, ఇది శత్రుత్వ వాతావరణాన్ని సృష్టించింది. కుంభమేళా సందర్భంగా గోమాంసం తినే విదేశీ పర్యాటకులను అనుమతించినప్పటికీ, ముస్లిం వ్యాపారులను నిషేధించారు, ఇది స్పష్టమైన వివక్షత పద్ధతులను ఎత్తి చూపింది.

మతపరంగా ప్రేరేపిత హింసకు అత్యంత దారుణమైన ఉదాహరణలలో ఒకటి జూలై 31, 2023న మహారాష్ట్రలోని పాల్ఘర్ రైల్వే స్టేషన్ సమీపంలో జరిగింది. జైపూర్-ముంబై సెంట్రల్ ఎక్స్‌ప్రెస్‌లో ఒక రైల్వే ప్రొటెక్షన్ ఫోర్స్ (RPF) కానిస్టేబుల్ ముగ్గురు ముస్లిం వ్యక్తులను వారి మతాన్ని అడిగి మరీ కాల్చి చంపాడని ఆరోపణలు వచ్చాయి. ఇటువంటి సంఘటనలు, ముస్లింలను వారి గుర్తింపు ఆధారంగా లక్ష్యంగా చేసుకునే నమూనాను ప్రతిబింబిస్తాయి. ఇవేదో ఆషామాషీ సంఘటనలు కావు, కానీ విస్తృత అసహన వాతావరణంలో భాగం.

పహల్గామ్ దాడికి ప్రతిస్పందనగా, “హిందువులు వారి మతం గురించి అడగడం ద్వారా ప్రజలను ఎప్పుడూ చంపరు” అని పేర్కొన్న RSS చీఫ్ మోహన్ భగవత్ వ్యాఖ్యలతో ఈ కపటత్వం మరింత పెరిగింది. ఈ ప్రకటన తప్పుదారి పట్టించడమే కాకుండా ముస్లింలపై మతపరంగా ప్రేరేపిత హింస వాస్తవికతను కూడా విస్మరిస్తుంది. గో సంరక్షకులు చేసిన మాబ్ లించ్లలో 200 మందికి పైగా ముస్లింలు చనిపోయారు, వీరిలో చాలామంది VHP, బజరంగ్ దళ్ వంటి సంస్థలతో సంబంధం కలిగి ఉన్నారు.

“ఆక్రమణ వ్యతిరేక” ప్రచారాల ముసుగులో ముస్లిం ఇళ్లను కూల్చివేయడం, పహల్గామ్ వంటి సంఘటనల తరువాత ముస్లిం విద్యార్థులను లక్ష్యంగా చేసుకోవడం అటువంటి వాదనల డొల్లతనాన్ని మరింత బహిర్గతం చేస్తుంది. ఈ అంశాలపై భగవత్ మౌనం వహించడం, 1984 సిక్కు వ్యతిరేక అల్లర్లను లేదా ముస్లింలపై కొనసాగుతున్న హింసను ఖండించడంలో ఆయన విఫలమవడం, అతని విశ్వసనీయతను దెబ్బతీస్తుంది.

పహల్గామ్ దాడి తరువాత భారతదేశం అంతటా ముస్లింలపై ప్రతీకార హింసాకాండ కలకలం రేపింది, అందులో కాశ్మీరీ విద్యార్థులను అన్యాయంగా లక్ష్యంగా పెట్టుకున్నారు. అయినప్పటికీ, భగవత్ వంటి నాయకులు నిగ్రహం లేదా ఐక్యత కోసం పిలుపునివ్వడంలో విఫలమయ్యారు, సరికదా మౌనాన్నే ఆశ్రయించారు. ఈ ధోరణి విభజనను ప్రోత్సహిస్తుంది. భారతదేశపై మైనారిటీలలో అతిపెద్ద వర్గమైన ముస్లింలపై బెదిరింపు ప్రక్రియను పెంచుతుంది.

ఈ కపటత్వాన్ని నేరుగా ఎదుర్కోవాల్సిన సమయం ఆసన్నమైంది. హిందువులు, ముస్లింలు, సిక్కులు లేదా మరే ఇతర సమాజంపైనా హింసను నిస్సందేహంగా ఖండించాలి. అమాయక ప్రజలను చంపడం, వారి విశ్వాసంతో సంబంధం లేకుండా, మానవత్వానికి వ్యతిరేకంగా చేసిన నేరం, ఉగ్రవాదం లేదా నిఘా వంటి ఏ సాకుతోనూ సమర్థించలేము. రాజకీయ నాయకులు, మత సంస్థలు, పౌరులు విభజన వాదానికి అతీతంగా న్యాయం, సమానత్వం కోసం కృషి చేయాలి. అసహనం వాతావరణాన్ని పెంపొందించడంలో RSS దాని అనుబంధ సంస్థలు తమ పాత్రను గుర్తించి శాంతి, సహజీవనాన్ని ప్రోత్సహించడానికి నిర్దిష్ట చర్యలు తీసుకోవాలి.

పహల్గామ్ హత్యలపై బాధ వ్యక్తం చేయడం, ఖండించడం మానవత్వం. కానీ ద్వంద్వ ప్రమాణాలను విస్మరించలేము. బాధితులు హిందువులు, ముస్లింలు, సిక్కు, క్రైస్తవులు లేదా మరే ఇతర సమాజానికి చెందిన వారైనా, అమాయకులపై జరిగే ప్రతి హింసను మనం ఖండించాలని నిజమైన మానవత్వం కోరుతుంది. అది జరిగే వరకు, నైతికత, దేశభక్తి వాదనలు డొల్లగా మోగుతూనే ఉంటాయి.