సెప్టెంబర్ 10…నేడు ఆత్మహత్యల నివారణ దినం. మనిషి జీవితం ఎంతో విలువైనది. మానవ జన్మ సర్వోత్తమమైనది. మన జీవితానికి గల పరమార్థం తెలుసుకొని, దాన్ని సార్థకం చేసుకోవాలంటే ఎలా జీవించాలో తెలుసుకోవాలి. కష్టాలను ఓర్చుకొని జీవితాన్ని కొనసాగించాలి. అయితే నేడు చిన్న చిన్న విషయాలకే కలత చెంది ఆత్మహత్య చేసుకొనే ధోరణి పెరగడం ఆందోళన కలిగిస్తుంది. ఈ నేపథ్యంలో ఇస్లాం బోధించిన ఓర్పును వహిస్తూ.. జీవితంలో వచ్చే కష్టాలను అల్లాహ్ పెట్టిన పరీక్షలుగా భావించి ధైర్యంగా వాటిని ఎదుర్కోవాలి. అల్లాహ్ సూచించి ధర్మ మార్గంలో జీవిస్తూ జీవితాన్ని ధన్యం చేసుకోవాలి.

ప్రతి మనిషికి జీవితం అంటే చాలా ఇష్టం. బహుశా ప్రపంచంలో జీవితాన్ని ఇష్టపడని వ్యక్తి ఎవరూ ఉండరేమో. కానీ ప్రపంచంలో చాలా మంది జీవితాన్నినిజంగా అర్థం చేసుకొని జీవించడం లేదు. కొన్నిసార్లు చిన్నపాటి నిరాశ కూడా వారి జీవిత లక్ష్యాలను నాశనం చేస్తున్నట్లు కనిపిస్తున్నది. కొన్నిసార్లు ప్రపంచంలోని కష్టాలను తట్టుకోలేక, తమ ఆప్తులను విడిచిపెట్టి, ఎవరూ తిరిగి రాని చోటుకి వెళ్ళడానికి ప్రయత్నిస్తున్నారు. ఈ చర్యనే ఆత్మహత్య అంటారు.

ఆత్మహత్య అనేది ఒక వ్యక్తి తన స్వంత ఇష్టంతో, తన చేతులతో తన ప్రాణాన్ని తీసుకొనే చర్య. ఇందులో చనిపోయే వ్యక్తి సంకల్పం పూర్తిగా ఉంటుంది. ఇది మనిషి అంతరంగానికి సంబంధించినది. అతని ఆంతరంగిక, మానసిక, భావోద్వేగ, ఆలోచనా స్థితి అతన్ని తన జీవితాన్ని ముగించుకునే స్థాయికి తీసుకువెళ్తుంది. అంటే, లోపల ఉన్న ‘అభౌతిక’ వస్తువే మానవత్వానికి సారభూతం. దాని ఉనికితోనే అంతా ఉంది. దీనినే ‘ఆత్మ’ అంటారు. మన శరీరాలు, ఈ మొత్తం విశ్వం దాని సేవలో నిమగ్నమై ఉన్నాయి. దీనికి ‘నఫ్స్’ (మనస్సు) అనే పేరు కూడా ఉంది. ఇదే వాస్తవానికి మనిషిని ఆత్మహత్యకు ప్రేరేపిస్తుంది.

మనిషి పుట్టినప్పటి నుండి మరణించే వరకు వివిధ దశల గుండా వెళ్తాడు. కొన్నిసార్లు సంతోషాలు అతని ఒడిలో ఉంటే, కొన్నిసార్లు అతని జీవితం కన్నీళ్లతో నిండిపోతుంది. కొన్నిసార్లు అతడిపై చాలా ఎక్కువ ఒత్తిడి పడుతుంది. అది భరించలేనిదిగా ఉంటుంది. దీనివల్ల అతను తన జీవితం నుండి విముక్తి పొందడానికి ప్రయత్నిస్తాడు. కొన్నిసార్లు అతను అందులో సఫలమై తన ప్రాణాలను తీసుకుంటాడు. అయితే పరిస్థితులు కొన్నిసార్లు వేరుగా ఉండవచ్చు. ఉదాహరణకు, చిన్న వయస్సులో తల్లిదండ్రులు మరణించడం, యవ్వనంలో ఆత్మీయులను కోల్పోవడం, దీర్ఘకాలిక అనారోగ్యం, నిరుద్యోగం, వ్యసనం, చెదిరిన ఆలోచనల ప్రవాహం మొదలైనవి. ఈ కారణాలు మనిషి జీవితంలో ఎప్పుడైనా విషాన్ని నింపగలవు. ఈ పరిస్థితుల్లో మంచి స్నేహితులు లేదా నమ్మకమైన ఆప్తులు లేకపోతే మనుషులకు ఆత్మహత్యే ఏకైక పరిష్కారంగా కనిపిస్తుంది.

విద్యార్థులలో ఆత్మహత్యలు
భారతదేశంలో విద్యార్థులు ఆత్మహత్యలు చేసుకోవడం చాలా కాలం నుండి జరుగుతున్నది. సమాజంలో మంచి స్థానం పొందడం, పెద్ద విశ్వవిద్యాలయంలో ప్రవేశం పొందడం వంటి కలలను నెరవేర్చుకోవడంలో విద్యార్థులు అంతర్గత, బాహ్య ఒత్తిడిని ఎదుర్కొంటారు. పరీక్షలలో మంచి మార్కులతో ఉత్తీర్ణత సాధించడం, తోటి విద్యార్థుల కంటే మెరుగైన ఫలితాలు కనబరిచే ప్రయత్నాల వల్ల వారు మరింత మానసిక ఒత్తిడికి గురవుతారు. కొన్నిసార్లు విజయం సాధించాలనే ఒత్తిడి, వైఫల్య భయం చాలా ఎక్కువగా ఉంటాయి. దాని ఫలితం ప్రతికూలంగా ఉంటుంది. పరీక్షల భయం విద్యార్థులకు ఎక్కువగా ఉంటుందని నిపుణులు చెబుతున్నారు. 140 కోట్ల జనాభా కలిగిన మన దేశంలో ఉన్నత విద్యా సంస్థలలో ప్రవేశం కోసం విద్యార్థులు తీవ్రంగా పోటీ పడాలి. చదువుల్లో విజయం సాధించని పక్షంలో చాలా మందికి జీవితాన్ని ముగించడమే ఏకైక మార్గంగా కనిపిస్తోంది. ఓ నివేదిక ప్రకారం, భారతదేశంలో విద్యార్థులలో ఆత్మహత్యల ధోరణి రోజురోజుకూ పెరుగుతోంది. దీనికి ఒక ప్రధాన కారణం పరీక్షలలో వైఫల్యం. దీనితో పాటు రాతపూర్వక రికార్డు లేని వేల కొద్ది సంఘటనలు కూడా ఉన్నాయి.

రైతు ఆత్మహత్యలు
భారతదేశంలో 60 శాతం మంది ప్రజల జీవనం వ్యవసాయంపై ఆధారపడి ఉంది. రైతులు ఉత్పత్తి చేసే ఆహారాన్నే దేశమంతా తింటుంది. అయితే ఆహారాన్ని పండించడానికి ఒక్కో రైతు ఎంత కష్టపడతాడో ప్రజలు ఒక్క క్షణం కూడా ఆలోచించరు. ప్రజలు ఆ ధాన్యాన్ని వ్యాపారుల నుండి ఎక్కువ ధరకు కొంటారు. కానీ రైతులు మాత్రం గిట్టుబాటు ధర లభించక తన ప్రాథమిక అవసరాలను కూడా తీర్చుకోలేక పేదరికం, కష్టాల వల్ల విసిగిపోయి ఆత్మహత్యలకు పాల్పడతాడు. NCRB (నేషనల్ క్రైమ్ రికార్డ్స్ బ్యూరో) నివేదిక ప్రకారం, భారతదేశంలో ప్రతిరోజూ 46 మంది రైతులు ఆత్మహత్య చేసుకుంటున్నారు. 1995 నుండి 2013 వరకు 18 సంవత్సరాలలో 2,95,438 మంది రైతులు ఆత్మహత్య చేసుకున్నారు.

భారతదేశంలో మొత్తం ఆత్మహత్యల రేటులో రైతు ఆత్మహత్యల వాటా 11.2 శాతం. నేషనల్ క్రైమ్ రికార్డ్స్ బ్యూరో విడుదల చేసిన గణాంకాల ప్రకారం, 2009లో సుమారు 13,500 మంది రైతులు ఆత్మహత్య చేసుకున్నారు. దేశంలో అత్యధికంగా రైతుల ఆత్మహత్యలు జరిగిన రాష్ట్రాలలో మహారాష్ట్ర, కర్ణాటక, ఆంధ్రప్రదేశ్, ఛత్తీస్‌గఢ్ ముందున్నాయి. గత పదేళ్లలో సేకరించిన రైతుల ఆత్మహత్యల రికార్డులో మహారాష్ట్ర అగ్రస్థానంలో ఉంది. కర్ణాటకలో 2,282 మంది రైతులు తమ ప్రాణాలు కోల్పోయారు. పశ్చిమ బెంగాల్‌లో 1,054, రాజస్థాన్‌లో 851, ఉత్తరప్రదేశ్‌లో 656, గుజరాత్‌లో 588, హర్యానాలో 230 మంది రైతులు ఆత్మహత్య చేసుకున్నారు. (BBC ఉర్దూ, 28 డిసెంబర్ 2010 గణాంకాల ప్రకారం). రైతులు ఈ తీవ్రమైన నిర్ణయం తీసుకోవడానికి రుతుపవనాల అనిశ్చితి, గిట్టుబాటు ధరలేకపోవడం, అప్పుల భారం, పంటలు నష్టపోవడం, ప్రభుత్వ విధానాలు, వ్యక్తిగత, కుటుంబ సమస్యలు మొదలైనవి కారణాలుగా తేలాయి.

ఆత్మహత్యలకు కారణాలు
ఆత్మహత్యకు ఒక ప్రధాన కారణం మానసిక సమస్యలు. మనిషి అభివృద్ధి చెందుతున్న కొద్దీ అతని మానసిక సమస్యలు కూడా పెరుగుతున్నాయి. ఈ సమస్యలకు అతి పెద్ద కారణం మీడియా. టీవీలో చూపించే దాదాపు ప్రతి కార్యక్రమం, సీరియల్, డ్రామా, సినిమా, చివరికి కార్టూన్లలో కూడా మగ, ఆడవారి ప్రేమను చూపిస్తారు. దీని ప్రభావం ఎక్కువగా యువతపై పడుతోంది. దీని ఫలితంగా వారి మనసుపై అలాంటి మత్తు ఆవహిస్తుంది. దీంతో వారు తమ జీవిత లక్ష్యాల కంటే ప్రేమకు ఎక్కువ ప్రాముఖ్యత ఇవ్వడం ప్రారంభిస్తారు. అప్పుడు మీడియా కార్యక్రమాల్లోని కల్పిత పాత్రలను నిజ జీవితంలో అనుకరించడానికి ప్రయత్నిస్తారు. ప్రేమను పొందడంలో వైఫల్యం చెందినప్పుడు వారిని నిరాశ అవహిస్తుంది. ఫలితంగా, వారు ఎవరూ ఊహించని విధంగా ప్రమాదకరమైన చర్యలకు పాల్పడతారు. ఇది వారి తల్లిదండ్రులు, ఆప్తులకు జీవితాంతం శోకాన్ని మిగిలిస్తుంది.

ఆత్మహత్యకు మరో ప్రధాన కారణం పిల్లల పెంపకంలో తల్లిదండ్రులు నిర్లక్ష్యం వహించడం. ప్రతి విషయాన్ని తమతో పంచుకునేలా, ప్రతి సమస్యలో తమ సలహా తీసుకునేలా తల్లిదండ్రులు తమ పిల్లలను పెంచాలి. పిల్లల భావాలు, భావోద్వేగాలను గౌరవించాలి. కొన్నిసార్లు తల్లిదండ్రుల కఠినత్వం, నిర్లక్ష్యం భావోద్వేగ విచ్ఛిన్నానికి కారణమవుతాయి. దీనివల్ల పిల్లలు మానసికంగా బలహీనపడి, తీవ్రమైన నిర్ణయాలు తీసుకోవడానికి కూడా వెనుకాడరు.

సోషల్ మీడియాను విపరీతంగా ఉపయోగించడం కూడా ఆత్మహత్యకు ఒక కారణం. ఇది బంధాలలో దూరాన్ని సృష్టించడమే కాకుండా, తల్లిదండ్రులను తమ పిల్లల కోసం సమయం కేటాయించలేనంత బిజీగా ఉంచుతోంది. చాలా మంది తమకు దూరంగా ఉన్న సోషల్ మీడియాలో పరిచయమైన వారి కోసం బాధ పడుతూ కనిపిస్తారు. కానీ తమ సొంత ఇంట్లో అయినవారి బాగోగుల గురించి వారికి తెలియదు.

పిల్లలలో తిరుగుబాటు ఆలోచనలకు ఒక ప్రధాన కారణం తల్లిదండ్రులు అతిగా గారాబం చేయడం లేదా అతిగా కఠినంగా ఉండటం. ఈ రెండు పరిస్థితులు నష్టానికి కారణమవుతాయి. తల్లిదండ్రులు, పిల్లల మధ్య దూరాన్ని సృష్టిస్తాయి. అతి గారాబం మనిషిని దురుసుగా, మొండిగా చేస్తుంది. అదే సమయంలో అనవసరమైన కఠినత్వం అతడిని అప నమ్మకానికి గురి చేస్తుంది. కొందరు తమ పిల్లలను అనుమానంతో చూస్తారు. కొందరు పిల్లలపై తల్లిదండ్రుల భయం తీవ్రంగా ఉంటుంది. దీని ఫలితంగా పిల్లలు చాలా పనులను రహస్యంగా చేయడం ప్రారంభిస్తారు. అలాంటి పిల్లలు ఏ మార్గంలో వెళ్తున్నారో తల్లిదండ్రులకు తెలియదు. ఇలాంటి వాటితో పాటు ఆత్మహత్యకు అనేక ఇతర కారణాలు కూడా ఉండవచ్చు.

ఉదాహరణకు, లక్ష్య సాధనలో వైఫల్యం (ప్రేమించి వారితో వివాహం జరగకపోవడం, పరీక్షలో ఫెయిల్ కావడం), కుటుంబ కలహాలు (పిల్లలు, తల్లిదండ్రుల మధ్య, భార్యాభర్తల మధ్య, అత్తా కోడలు మధ్య, వదిన-ఆడపడుచు మధ్య), పేదరికం, అప్పులు, ఆడపిల్లల పెళ్లి సమస్య, నిరుద్యోగం, అనారోగ్యం, పరువు నష్టం (ఉదాహరణకు, ఒక రహస్య పాపం బయటపడుతుందనే భయం), ప్రాణ, ఆర్థిక నష్టం (వ్యాపారంలో నష్టం రావడం, చాలా ప్రియమైన వ్యక్తి చనిపోవడం) మొదలైనవి. ఆత్మహత్య చేసుకునే వ్యక్తి తన జీవితాన్ని నాశనం చేసుకోవడమే కాకుండా, తన ఆప్తులను కూడా తీవ్రమైన మానసిక బాధలకు గురి చేస్తాడు. అవి కూడా తక్కువేం కాదు. ఆత్మహత్య చేసుకునే వ్యక్తి తన మరణం తర్వాత తన కుటుంబం ఎలాంటి కష్టాలను ఎదుర్కొంటుందో ఆలోచిస్తే, బహుశా అతను తన నిర్ణయాన్ని విరమించుకుని జీవించడానికి ప్రాధాన్యత ఇస్తాడు.

ప్రపంచ దేశాల్లో ఆత్మహత్యల పరిస్థితి
W.H.O (వరల్డ్ హెల్త్ ఆర్గనైజేషన్) నివేదిక ప్రకారం, ప్రతి సంవత్సరం ప్రపంచవ్యాప్తంగా ఎనిమిది లక్షల మందికి పైగా ప్రజలు ఆత్మహత్య చేసుకుంటున్నారు. ఈ విషయంలో లిథువేనియా, ఘనా, దక్షిణ కొరియా, శ్రీలంక, కజకిస్థాన్, స్లోవేనియా, హంగరీ, జపాన్, లాత్వియా, బెలారస్, భారతదేశం ముందు వరుసలో ఉన్నాయి. ఈ దేశాల జాబితాలో ఎక్కువగా యూరోపియన్ దేశాలున్నాయి. ఇక్కడ లౌకిక, ఉదారవాద వ్యవస్థలు ఉన్నాయి. ఇక్కడ ప్రతి వ్యక్తికి అన్ని రకాల స్వేచ్ఛ ఉంది. మహిళలు, పురుషులు, యువకులు, వృద్ధులు, పిల్లలు అందరూ స్వతంత్రులు. మత నియంత్రణలు ఈ దేశాల్లో లేవు. ఆత్మహత్యల విషయంలో ముందున్న దేశాలు పేదవేమీ కాదు. ఇక్కడ గమనించదగిన విషయం ఏమిటంటే ఎక్కువగా ఆత్మహత్యలు జరిగే పన్నెండు దేశాలలో ఒక ముస్లిం దేశం కూడా లేదు. జపాన్‌లో ఆత్మహత్యపై ఎటువంటి నిషేధం లేదు. ఇక్కడ ఆత్మహత్యను పవిత్రమైన, ధైర్యవంతమైన చర్యగా భావిస్తారు. జపాన్ పౌరులు చిన్న చిన్న విషయాలకే తమ ప్రాణాలను తీసుకుంటారు. 2006 వరకు ఆత్మహత్యల సంఖ్యలో జపాన్ ఆసియా దేశాలలో మొదటి స్థానంలో ఉంది. కానీ తర్వాత దక్షిణ కొరియా దానిని అధిగమించింది.

భారతదేశ పరిస్థితి
నివేదికల ప్రకారం, భారతదేశంలో గత సంవత్సరం ప్రతి గంటకు సుమారు 15 మంది ఆత్మహత్య చేసుకున్నారు. ఈ విధంగా 1,31,00 మందికి పైగా ప్రజలు తమ ప్రాణాలను కోల్పోయారు. ఎన్సీఆర్బీ అధికారిక నివేదిక ప్రకారం, ఈ విషయంలో మహారాష్ట్ర అగ్రస్థానంలో ఉంది. నగరాలలో చెన్నై ముందుంది. ఆత్మహత్య చేసుకున్న వారిలో 69.7% మంది వార్షిక ఆదాయం ఒక లక్ష రూపాయల కంటే తక్కువ ఉందని పేర్కొంది. ఆత్మహత్య చేసుకున్న ప్రతి ఆరుగురిలో ఒకరు గృహిణి అని పేర్కొంది. 2014లో మహారాష్ట్రలో 16,307, తమిళనాడులో 16,122, పశ్చిమ బెంగాల్‌లో 14,310 ఆత్మహత్యలు జరిగాయి. పెద్ద నగరాలలో చెన్నైలో అత్యధికంగా (2,214) ఆత్మహత్యలు జరిగాయి. బెంగళూరులో 1906 మంది, ఢిల్లీలో 1847 మంది ఆత్మహత్యలు చేసుకున్నారు. ఆత్మహత్యల్లో పురుషులు, మహిళల సంఖ్య వరుసగా 68, 32 శాతంగా ఉంది. 41.8% మంది ఉరి వేసుకుని, 26% మంది విషం తాగి ఆత్మహత్య చేసుకున్నారు. 6.9% మంది నిప్పు పెట్టుకుని, 6.5% మంది నీటిలో దూకి, 1.1% మంది భవనం నుండి దూకి లేదా రైలు కింద పడి తనువు చాలించారు. (సచ్ టైమ్స్, 20 జూలై 2015)

ఇస్లామిక్ దృక్పథం
జీవితానికి, మరణానికి నిజమైన యజమాని అల్లాహ్. ఇస్లాంలో మానవ జీవితం చాలా విలువైనదిగా పరిగణించబడింది. ఎవరైనా ఒక వ్యక్తి మరొక వ్యక్తిని అన్యాయంగా చంపితే, ఇస్లాం దానిని మొత్తం మానవత్వాన్ని చంపినదానితో సమానంగా పరిగణిస్తుంది. ఇస్లాం ఆత్మహత్యను హరామ్ (నిషిద్ధం)గా ప్రకటించింది. ఒక వ్యక్తి శరీరం, జీవితం వాస్తవానికి అతని వ్యక్తిగత ఆస్తి కాదు, అవి అల్లాహ్ నుండి వచ్చిన అమానత్ (అప్పగింత). దీనిని మోసం చేసే వ్యక్తి ప్రళయం రోజు అల్లాహ్ ముందు జవాబు చెప్పవలసి ఉంటుంది. ఈ ప్రపంచంలో ఏ సంఘటన కూడా యాదృచ్ఛికంగా జరగదు, కానీ అల్లాహ్ కోరుకున్నది మాత్రమే జరుగుతుంది. ఆయన ఎప్పుడు కోరుకుంటే సరిగ్గా అప్పుడే జరుగుతుంది. ఇందులో ఒక్క క్షణం కూడా ఆలస్యం ఉండదు. అల్లాహ్ ఆజ్ఞ లేకుండా ఒక్క ఆకు కూడా దాని స్థానం నుండి కదలదు. కారణం లేకుండా తన జీవితాన్ని ముగించడం లేదా ప్రమాదంలో పడవేయడం కూడా చాలా అసహ్యకరమైనది.

పవిత్ర ఖుర్‌ఆన్‌లో అల్లాహ్ ఇలా సెలవిస్తున్నాడు:

” అల్లాహ్ మార్గంలో ఖర్చు పెట్టండి. చేతులారా మిమ్మల్ని మీరు వినాశంపాలు చేసుకోకండి. మేలు చెయ్యండి. మేలు చేసేవారిని అల్లాహ్ ప్రేమిస్తాడు. (దివ్యఖుర్ఆన్ 2: 195)

మరొక చోట అల్లాహ్ ఇలా అంటున్నాడు:

” మిమ్మల్ని మీరు చంపుకోకండి. అల్లాహ్ కు మీరంటే ఎంతో దయ అని నమ్మండి. హింసా దౌర్జన్యాల ద్వారా అలా చేసేవాణ్ణి మేము తప్పకుండా అగ్నిలో పడవేస్తాము.” (దివ్యఖుర్ఆన్ 4: 29-30)

ప్రపంచం ముస్లింకు ఒక పరీక్ష
అల్లాహ్ ఈ ప్రపంచాన్ని సంతోషం-దుఃఖం, కష్టసుఖాలు, పేదరికం-సంపద ఉండేలా సృష్టించాడు. ప్రతి మనిషి ఈ పరిస్థితులను ఎదుర్కోవాలి. ఈ పరిస్థితుల ద్వారా మనిషిని అల్లాహ్ పరీక్షిస్తాడు.

అల్లాహ్ ఇలా అంటున్నాడు:
” మీలో మంచి పనులు చేసేవారెవరో పరీక్షించి చూద్దామని ఆయన చావు బ్రతుకులను సృష్టించాడు. ఆయన అత్యంత శక్తిసంపన్నుడు, అత్యధికంగా మన్నించేవాడూను.” (దివ్యఖుర్ఆన్ 67: 2)

ఈ ఆయత్‌ ప్రకారం అల్లాహ్ మనుషులను పరీక్షించడానికి సృష్టించాడని, వారు ఎలాంటి పనులు చేస్తారో చూడటానికి అని తెలుస్తుంది. ఖురాన్ లోని అనేక ఇతర వాక్యాలలోనూ మానవుల సృష్టి లక్ష్యం వారిని పరీక్షించడం అని పేర్కొనబడింది. ఎవరు అల్లాహ్ కు కృతజ్ఞులు, ఎవరు కృతజ్ఞత లేనివారు? ఎవరు ఓర్పును పాటిస్తారు, ఎవరు తప్పుడు మార్గాన్ని ఎంచుకుంటారు? అని తెలుసుకోవడానికి మానవులను సృష్టించాడు.

అల్లాహ్ ఇలా అన్నారు:
” భయప్రమాదాలకు, ఆకలి బాధకు ధన, ప్రాణ, ఆదాయాల నష్టానికి గురిచేసి మేము మిమ్మల్ని తప్పకుండా పరీక్షిస్తాము. (దివ్యఖుర్ఆన్ 2: 155)

ఓర్పు మాత్రమే ఏకైక పరిష్కారం
మానవ జీవితంలో సుఖదుఃఖాలు కలిసి ఉంటాయి. మనిషి జీవితంలో కొన్నిసార్లు సంతోషాలు, కొన్నిసార్లు కష్టాలు వస్తాయి. ఒక విద్యార్థికి పరీక్షలో కొన్ని కష్టమైన, కొన్ని సులభమైన ప్రశ్నలు ఇచ్చినట్లే, మనిషికి కూడా కష్టం, సులభమైన సవాళ్ల ద్వారా పరీక్ష ఉంటుంది. ఈ పరిస్థితిలో, ఖురాన్ మనిషి సులభమైన పరిస్థితుల్లో తన ప్రభువుకు కృతజ్ఞతగా ఉండాలని మరియు కష్టమైన పరిస్థితుల్లో ఓర్పుతో వ్యవహరించాలని బోధిస్తుంది. కష్టమైన పరిస్థితుల్లో ఓర్పు చాలా సానుకూల చర్య. మనిషి ఈ పరీక్షలో నెగ్గినప్పుడు, దైవిక శక్తులు అతనికి మద్దతుగా వస్తాయి. ప్రవక్త ముహమ్మద్ (స) కూడా అనేక పరీక్షలను ఎదుర్కొన్నారు. అలాంటి సందర్భాలలో ఆయన అవలంబించిన వైఖరి మనకు మార్గదర్శకం. కష్టమైన పరిస్థితుల్లో ఆయన ఎల్లప్పుడూ తన ప్రభువు వైపు మొగ్గు చూపి నమాజ్ చేసేవారు. పిల్లల మరణ దుఃఖం లేదా అజ్ఞానులు చేసే రాళ్ళ దాడి, కపటుల కుట్రలు లేదా ఇస్లామ్ శత్రువుల దాడులు కావచ్చు…. అన్ని పరిస్థితులలో ఆయన తన ప్రభువు ముందు నిలబడి నమాజ్, ఓర్పు ద్వారా సహాయం కోరేవారు. అల్లాహ్ ఓర్పు వహించే వారికి తన సాన్నిధ్యాన్ని గౌరవంగా ఇచ్చాడు. ఆయన ఉపదేశం ఇలా ఉంది:
సహనం కలవారికి అల్లాహ్ తోడుగా ఉంటాడు. (దివ్యఖుర్ఆన్ 2: 153)

ఈ వాక్యం మనిషికి అల్లాహ్ మద్దతు ఓర్పు రూపంలో లభిస్తుందని చెబుతుంది. ఈ ప్రపంచంలో మనకు అల్లాహ్ మద్దతు అవసరమైన అనేక సందర్భాలు ఉన్నాయి. ఈ వాక్యంలో ఒక మానసిక అంశం కూడా ఉంది. ఓర్పు వహించే వ్యక్తికి మొదటి దశలోనే ఒక మానసిక ఆధిక్యత లభిస్తుంది. అదేంటంటే, కష్టాలను, సమస్యలను చూసి అధైర్యపడకుండా, భయపడకుండా, అతను వాటిని ధైర్యంగా ఎదుర్కొంటాడు. ఓర్పు అనేది ఒక వ్యక్తి ఒకే సమయంలో రెండు పనులు చేసే చర్య. ఒకటి కష్టాన్ని భరించడం, మరొకటి చెడు చర్య నుండి దూరంగా ఉండటం. ఈ విషయం మనిషికి రెండు రెట్ల బహుమతికి అర్హుడిని చేస్తుంది.

హదీసులలో ఆత్మహత్య నిషేధం
అల్లాహ్ ప్రవక్త ముహమ్మద్ (స) ఆత్మహత్య చేసుకున్న వ్యక్తిని రెండు రెట్ల శిక్షకు అర్హుడిగా ప్రకటించారు.
హజ్రత్ అబూ హురైరా (ర) ఇలా అన్నారు:
“ఎవరైతే పర్వతం నుండి దూకి తనను తాను చంపుకుంటారో, అతను నరకానికి వెళ్తాడు, ఎల్లప్పుడూ అందులో పడుతూనే ఉంటాడు. ఎప్పటికీ అక్కడే ఉంటాడు. ఎవరైతే విషం తాగి తనను తాను ముగించుకుంటారో, ఆ విషం నరకంలో కూడా అతని చేతిలో ఉంటుంది. దాన్ని అతను నిరంతరం తాగుతూనే ఉంటాడు. అతడు ఎప్పటికీ అక్కడే ఉంటాడు.

ఎవరైతే తనను తాను ఇనుప ఆయుధంతో చంపుకుంటారో, ఆ ఆయుధం అతని చేతిలో ఉంటుంది, దాన్ని అతను తన కడుపులో పొడుచుకుంటూనే ఉంటాడు, అతడు ఎప్పటికీ నరకంలోనే ఉంటాడు.” (బుఖారీ)

“ఎవరైతే ఏ వస్తువుతో ఆత్మహత్య చేసుకుంటారో, అతనికి నరకంలో అదే వస్తువుతో శిక్షిస్తారు.” (బుఖారీ)

“ప్రవక్త ﷺ ముందు ఒక వ్యక్తిని తీసుకొచ్చారు, అతను తనను తాను ఒక ఈటెతో చంపుకున్నాడు. ఆయన ﷺ అతని అంత్యక్రియల (జనాజా) నమాజ్ చేయలేదు.” (అబూ దావూద్, కితాబ్ అల్-జనాయిజ్ బాబ్ తర్క్ అస్-సలాహ్ అలా మన్ ఖాతిల్ నఫ్సహు)

ఈ విషయాలన్నింటినీ బట్టి మనిషికి ఎన్ని కష్టాలు వచ్చినా, ఇస్లాం అతనికి ఆత్మహత్యకు అనుమతి ఇవ్వదని, బదులుగా ఓర్పు వహించమని బోధిస్తుందని తెలుస్తుంది. ఇలా ఓర్పు వహించిన వారికి అల్లాహ్ నుండి ప్రతిఫలం ఉంటుందని వాగ్దానం ఉంది.

-ముహమ్మద్ ముజాహిద్, 96406 22076